Εις τα περίχωρα της Αντιόχειας - Κ. ΚΑΒΑΦΗ

Εις τα περίχωρα της Αντιόχειας

του Κωνσταντίνου Καβάφη

Σαστίσαμε στην Αντιόχεια όταν μάθαμε
Τα νέα καμώματα του Ιουλιανού.
Ο Απόλλων εξηγήθηκε με ελόγου του στη Δάφνη!
Χρησμό δεν ήθελε να δόσει (σκοτιστήκαμε!)
Σκοπό δεν τόχε να μιλήσει μαντικώς, αν πρώτα
δεν καθαρίζονταν το εν Δάφνη τέμενός του.
Τον ενοχλούσαν, δήλωσεν, οι γειτονεύοντες νεκροί.
Στη Δάφνη βρίσκονταν τάφοι πολλοί.
Ένας απ τους εκεί ενταφιασμένους
ήταν ο θαυμαστός, της εκκλησίας δόξα,
Ο άγιος, ο καλλίνικος μάρτυς Βαβύλας.
Αυτόν αινίττονταν, αυτόν φοβούνταν ο ψευτοθεός.
Όσο τον ένιωθε κοντά του, δεν κόταε
να βγάλει τους χρησμούς του, τσιμουδιά.
(τους τρέμουνε τους μάρτυρές μας οι ψευτοθεοί).

Ανασκουμπώθηκε ο ανόσιος Ιουλιανός,
νεύριασε και ξεφώνιζε: Σηκώστε, μεταφέρτε τον,
βγάλτε τον τούτον τον Βαβύλα αμέσως.
Ακούς εκεί; Ο Απόλλων ενοχλείται.
Σηκώστε τον αρπάξτε τον ευθύς.
Ξεθάψτε τον, πάρτε τον όπου θέτε.
Βγάλτε τον διώξτε τον. Παίζουμε τώρα;
Ο Απόλλων είπε να καθαριστεί το τέμενος.

Το πήραμε το πήγαμε το άγιο λείψανον αλλού.
Το πήραμε το πήγαμε εν αγάπη κ΄ εν τιμή.
Κι ωραία τωόντι πρόκοψε το τέμενος.
Δεν άργησε καθόλου και φωτιά
μεγάλη κόρωσε, μια φοβερή φωτιά.
Και κάηκε και το τέμενος και ο Απόλλων.
Στάχτη το είδωλο για σάρωμα, με τα σκουπίδια.
Έσκασε ο Ιουλιανός και διέδοσε
-τι άλλο θα έκαμνε- πως η φωτιά ήταν βαλτή
από τους χριστιανούς έμας. Aς πάει να λέει.
Δεν αποδείχτηκε, ας πάει να λέει.
Το ουσιώδες είναι που έσκασε!

Καβάφης 1933