Τρίτη 6 Ιανουαρίου 2009

ΣΥΝΑΞΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΝΔΟΞΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΚΑΙ ΒΑΠΤΙΣΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ


Ιερά συνήθεια της Εκκλησίας μας, μετά από ένα σημαντικό γεγονός της Εκκλησιαστικής Ιστορίας να τελείται εορτή που ονομάζεται Σύναξη προς τιμή του προσώπου αυτού που έπαιξε το σπουδαιότερο ρόλο στο γεγονός αυτό. Έτσι μετά την εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου τελούμε τη Σύναξη προς τιμή του αρχαγγέλου Γαβριήλ που έκανε τον Ευαγγελισμό στη Θεοτόκο. Μετά τα Χριστούγεννα εορτάζουμε τη Σύναξη της Θεοτόκου καθότι η Παναγία που έφερε στο κόσμο τον Υιό του Θεού είναι το πρόσωπο που πρέπει να τιμάται ιδιαιτέρως από τους χριστιανούς. Και σήμερα, μία ημέρα μετά την Επφάνεια της Αγίας Τριάδος στον Ιορδάνη, τιμάμε τη Σύναξη του αγ. Ιωάννου, αφού ο Ιωάννης διαδραμάτισε το μεγαλύτερο ρόλο στην υπόθεση της βαπτίσεως του Κυρίου. Άλλωστε ο Ιωάννης αξιώθηκε όχι μόνο να δει το Χριστό αλλά και να τον βαπτίσει.Πολλά ονόματα, πολλά προσωνύμια, έδωσε η αγάπη της Εκκλησίας στον αγ. Ιωάννη. Τον ονομάζει προφήτη, πρόδρομο, βαπτιστή και μάρτυρα. Εμείς σήμερα δεν θα ασχοληθούμε καθόλου με τα δυο προσωνύμια του προφήτη και μάρτυρος γιατί άλλοτε θα μας δωθεί η ευκαιρία προς τούτο. Σήμερα θα σας δείξω τον άγιο ως πρόδρομο του Κυρίου και βαπτιστή του. Είναι αλήθεια ότι όλοι οι προφήτες του Ισραήλ είχαν μιλήσει και ασχοληθεί με το θέμα της ελεύσεως στη γη του Χριστού ως Μεσσία. Κανείς όμως απ’ αυτούς δεν είχε την δυνατότητα και τη Χάρη να δεί το Χριστό. Μόνον ο Ιωάννης αξιώθηκε-όχι μόνο να δεί το Χριστό-αλλά και να τον δείξει στους Εβραίους. “Ίδε ο αμνός του Θεού, είπε ο Ιωάννης, ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου”. Δες τε το αρνάκι του Θεού, το Χριστό, που κουβαλάει στους ώμους του τις αμαρτίες όλων των ανθρώπων, είπε. Και το έκανε αυτό ο Ιωάννης γιατί στην εποχή του είχαν εμφανισθεί πάμπολλοι ψευτομεσσίες. Και ήθελε να δείξει έτσι στους Ιουδαίους τον αληθινό Μεσσία. Ο Ιωάννης άνοιξε το δρόμο στο Χριστό. Ήταν αυτός που προετοίμασε το έδαφος για το κήρυγμα του Χριστού. Αλλά και ήταν κι αυτός που επαινέθηκε όσο κανείς άνθρωπος από τον Κύριο. “Ουκ εγήγερται, είπε ο Κύριος, εν γεννητοίς γυναικών μείζων Ιωάννου του βαπτιστού”. Δεν γεννήθηκε άνθρωπος, είπε ο Χριστός, μεγαλύτερο από τον άγ. Ιωάννη. Κι αυτό γιατί και η ζωή του Ιωάννου ήταν αγία. Ήταν ταπεινός, λιτός στη διατροφή του, και έμενε στην έρημο του Ιορδάνη. Το κήρυγμα του Ιωάννου ήταν πολύ μικρό αλλά και πολύ περιεκτικό συνάμα σε νόημα. “Μετανοείτε, ήγγικε γαρ η βασιλεία των Ουρανών”, έλεγε. Καλούσε σε μετάνοια. Και έλεγε ότι το βάπτισμά του είναι πρόδρομος ενός άλλου βαπτίσματος. Εγώ σας βαπτίζω, έλεγε, με νερό. Έρχεται όμως μετά από μένα, ο Ισχυρότερός μου, που εγώ δεν δύναμαι να σκύψω και να λύσω τον ιμάντα των υποδημάτων του, που θα σας βαπτίσει “εν πνεύματι αγίω και πυρί”. Ίσως όμως πεις κάποιος. Τότε, ναι, ο Ιωάννης ήταν πρόδρομος του Χριστού. Για μας όμως μπορεί να είναι πρόδρομος του Χριστού; Αφού το κήρυγμα της μετανοίας είναι πάντα επίκαιρο, αφού ο άνθρωπος της εποχής μας άρχισε σταδιακά να απομακρύνεται από τη ζωή του Χριστού, ο Πρόδρομος αποτελεί και για μας πρόδρομος του Κυρίου. Ο άγιος Ιωάννης είναι όμως πρόδρομος και στους εν τω άδη. Μετά την αποκεφάλισή του από τον ασεβή Ηρώδη, μετέβη στον άδη και κήρυξε τη μετάνοια. Προετοίμασε και κει το έδαφος ούτως ώστε μετά τη τριήμερο ταφή του Κυρίου να μετανοήσουν και να σωθούν όσοι πιστέψουν στο κήρυγμα του Ιωάννου. Έτσι αποδεικνύεται ο Ιωάννης πρόδρομος του Χριστού όχι μόνο στους ζωντανούς αλλά και στους νεκρούς. Ο άγιος Ιωάννης, όμως, όπως είδαμε και χθές, αξιώθηκε από το Θεό να δει την Αγία Τριάδα. Είδε τον Υιό και Λόγο του Θεού, που τον βάπτιζε και έβαζε πάνω στην αγία Κεφαλή του τα άγιά του χέρια, άκουσε μέσα από το σύννεφο τον Θεό Πατέρα να λέει ότι ο άνθρωπος που βαπτίζεται, ο Χριστός δηλ., είναι ο ηγαπημένος Υιός Του, και τέλος είδε το άγιο Πνεύμα να κατεβαίνει στο κεφάλι του Χριστού με τη μορφή περιστεριού. Και ως άνθρωπος που είχε επίγνωση τι έκανε και ποιον βάπτιζε δίσταζε να προβεί σε τέτοια ενέργεια. Ο Χριστός, όμως, λέγοντάς του “άφες άρτι, τούτο γαρ πρέπον εστι”, βάπτισε τον Κύριό μας. Ο Ιωάννης αγαπούσε πολύ τον Χριστό. Αλλά και ο Χριστός, έδειξε μεγάλο σεβασμό στο πρόσωπο του Ιωάννου. Περίμενε να δύσει ο ήλιος Ιωάννης μέσα στη φυλακή τη Μαχαιρούντος και μετά να αρχίσει το κήρυγμά Του. Και το κήρυγμα του Χριστού δεν ήταν τίποτα άλλο από το κήρυγμα της μετανοίας του αγ. Ιωάννου. Ο Χριστός, άλλωστε, διάλεξε τους πρώτους μαθητάς Του από τον κύκλο των μαθητών του Ιωάννου. Μεγάλο πρόσωπο, πράγματι, αποτελεί ο Ιωάννης στο στερέωμα της αγίας μας Εκκλησίας. Είναι ο τελευταίος προφήτης που δημιουργεί γέφυρα ανάμεσα στην Παλαιά και Καινή Διαθήκη. Πολλά μπορούμε να διδαχτούμε από τη ζωή του, αν βεβαίως το θέλουμε. Είθε να γίνει ο άγ. Ιωάννης ορόσημο όλων, και το κήρυγμα της μετανοίας του να γίνει για μας ο φάρος της ζωής μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια: