Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2008

ΠΕΡΙ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ


Τα Θρησκευτικά πέρα από τον κατηχητισμό
Βασικός στόχος του υποχρεωτικού μαθήματος
είναι ο θρησκευτικός εγγραμματισμός,
απαραίτητος στους νέους του 21ου αιώνα

Των Ολγας Γριζοπουλου - Πηγης Καζλαρη*

Πόσο θεμιτό είναι να αρθρογραφούμε για την «αξία» και τη νομιμότητα του θρησκευτικού μαθήματος με επιχειρήματα που αντλούνται αποκλειστικά από τις προσωπικές αρνητικές μας εμπειρίες και απαξιώνουν συλλήβδην τη θρησκευτική εκπαίδευση; Οση αξία κι αν έχουν οι αναμνήσεις και τα βιώματα, στον δημόσιο διάλογο νομιμοποιούνται κυρίως τα ορθολογικά κριτήρια και η υπεύθυνη αναγνώριση των όσων βημάτων έχουν γίνει τα τελευταία τριάντα χρόνια στον χώρο του θρησκευτικού μαθήματος και μάλιστα καθόλου άκοπα, απροϋπόθετα και αυτονόητα. Ποια είναι αυτά;
Από το 1985 το μάθημα των θρησκευτικών είχε μια ενδιαφέρουσα αλλά άγνωστη –όπως φαίνεται– στους περισσότερους πορεία. Κινούμενο, δηλαδή, στα όρια ενός κανονικού σχολικού μαθήματος αναμόρφωσε τους σκοπούς του, σύμφωνα με τις συνταγματικές προβλέψεις. Στοχεύοντας στην ενημέρωση των μαθητών γύρω από την υφή του θρησκευτικού φαινομένου, τη γνωριμία τους με τον χριστιανισμό, την κριτική και ελεύθερη τοποθέτησή τους, την αξιοποίηση των θρησκευτικών γνώσεων για την προσωπική τους καλλιέργεια, την ευαισθητοποίησή τους απέναντι στον σύγχρονο προβληματισμό, την κατανόηση του οικουμενικού μηνύματος του χριστιανισμού κ.ά., το μάθημα απέκτησε σαφή παιδαγωγικό προσανατολισμό και άρχισε να απομακρύνεται με σταθερά βήματα από τον κατηχητισμό και τις αποκλειστικότητες του παρελθόντος. Ολοι αυτοί οι στόχοι βέβαια υπηρετήθηκαν από τις αλλαγές των Αναλυτικών Προγραμμάτων και των σχολικών βιβλίων.
Μ’ αυτόν τον τρόπο το μάθημα κινήθηκε στην κατεύθυνση της προσωπικής και κοινωνικής ανάπτυξης των μαθητών προβάλλοντας ως κυρίαρχα χαρακτηριστικά του τον προβληματισμό, τον διάλογο και τον σεβασμό των προσωπικών θρησκευτικών απόψεών τους. Αυτή η πιο παιδαγωγική και ανεξίθρησκη τάση εκφράστηκε περισσότερο στις αλλαγές των Αναλυτικών Προγραμμάτων και των σχολικών βιβλίων του 2003 - 2005. Γεγονός είναι βέβαια πως οι εκπαιδευτικοί θεολόγοι της Δευτεροβάθμιας και οι δάσκαλοι της Πρωτοβάθμιας –επιμορφωτικά αβοήθητοι– δεν φάνηκαν πάντα έτοιμοι να υποστηρίξουν τις θετικές αλλαγές. Πρόκειται ωστόσο για αδυναμία που είναι αδικία να θεωρείται θεολογική αποκλειστικότητα, καθώς καθένας μπορεί να την αναγνωρίσει και σε πολλά άλλα μαθήματα, π.χ. στο γλωσσικό.
Πιο «ανοικτό»
Κανείς βέβαια δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι πολλά μένουν να γίνουν στην κατεύθυνση ενός μαθήματος πιο πλουραλιστικού και «ανοικτού». Οι ίδιοι οι θεολόγοι το αναγνωρίζουν και επεξεργάζονται ήδη ιδέες και προτάσεις. Στο ερώτημα, λοιπόν, τι μπορεί να προσφέρει ένα μάθημα Θρησκευτικών στους νέους του 21ού αιώνα, συνοπτικά μπορούμε να απαντήσουμε:
- Τους προετοιμάζει να κατανοούν σε βάθος και πολυδιάστατα πολλά από τα σύγχρονα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα –π.χ. πολέμους, τρομοκρατία, φαινόμενα φανατισμού και μισαλλοδοξίας– καθώς αυτά διαθέτουν όχι μόνο θρησκευτικό ένδυμα αλλά και θρησκευτικό πυρήνα.
Ευνοεί τη δημιουργική σχέση των νέων με κάθε έκφραση του πολιτισμού του οποίου η θεμελιώδης και ουσιαστική σχέση με τη θρησκεία είναι αδιαμφισβήτητη (π.χ. τα βιβλικά θέματα σε κάθε είδους τέχνη, η σημαντική της θεολογικής γλώσσας, η εκφραστική των μνημείων, η σημασία των γιορτών, των εθίμων κ.ά.).
-Καλλιεργώντας την ευαισθησία των νέων γύρω από τα θρησκευτικά ερωτήματα / ζητήματα ανοίγει δρόμους προς την προσέγγιση των μεγάλων ηθικών και φιλοσοφικών ερωτημάτων, καθώς αυτά συνδέονται άρρηκτα με τα θρησκευτικά.
-Με την ανάδειξη και επεξεργασία της βιβλικής σκέψης και των θεολογικών κριτηρίων (π.χ. η πίστη στον Θεό ως ελευθερία και σχέση, η ζωή ως πορεία προς τελείωση, η ευθύνη του ανθρώπου για την κτίση κ.ά.) ενισχύεται η ευαίσθητη στοχαστικότητα και εμπλουτίζεται ο κριτικός προβληματισμός των νέων απέναντι στα μεγάλα ζητήματα / διλήμματα της ζωής – κόντρα στις εύκολες βεβαιότητες της εποχής μας.
- Με την επεξεργασία και την αξιολόγηση των πνευματικών και υπαρξιακών διαστάσεων της θρησκευτικής πίστης οι νέοι άνθρωποι αποκτούν ασφαλή κριτήρια και θωρακίζονται απέναντι σε παραθρησκευτικές σέχτες και «εσωτερικισμούς» που φτάνουν να τους καθιστούν φανατικούς και άλογους «οπαδούς».
Ο χριστιανισμός
Οπως φαίνεται και επιγραμματικά ο θρησκευτικός εγγραμματισμός των νέων αποτελεί τον στόχο του σύγχρονου θρησκευτικού μαθήματος. Ωστόσο εδώ μπορεί κάποιος να αναρωτηθεί σε ποιο βαθμό η διδασκαλία ενός μαθήματος, που τα περιεχόμενά του σχετίζονται κατά κύριο λόγο με τον χριστιανισμό, δεν συνιστά παραβίαση της θρησκευτικής συνείδησης;
Πρώτα πρώτα ας μην ξεχνάμε ότι η χριστιανική πίστη δεν προϋποτίθεται ως νομιμοποιητική βάση για τη διδασκαλία του μαθήματος και τη συμμετοχή των μαθητών σ’ αυτό. Το μάθημα έχει ενημερωτικό και μορφωτικό χαρακτήρα και οι δάσκαλοί του θεωρούν την κατήχηση ως έργο αποκλειστικά της Εκκλησίας.
Ο χριστιανισμός είναι θεμέλιο του ευρωπαϊκού πολιτισμού και η Ορθοδοξία η μεγάλη πνευματική κληρονομιά του ελληνικού πολιτισμού, εντός του οποίου ζουν οι μαθητές του ελληνικού σχολείου. Ποιος μπορεί, λοιπόν, να ισχυριστεί πως δεν τους χρειάζεται η σε βάθος κατανόηση αυτής της ιστορίας και του πολιτισμού με την ταυτόχρονη διερεύνηση του ρόλου που έπαιξαν ο χριστιανισμός και η Ορθοδοξία;
Με τις αλλαγές του 2003 - 2005, πέρα από την πλούσια θρησκειολογική ύλη της Β΄ Λυκείου, σε όλες τις τάξεις υπάρχουν στοιχεία για τις μεγάλες μονοθεϊστικές θρησκείες και είναι διάχυτο το πνεύμα του σεβασμού στις θρησκευτικές και λατρευτικές εκδηλώσεις τους. Αποκτώντας οι μαθητές επίγνωση των διαφορετικών εκφράσεων της θρησκευτικότητας –και μάλιστα στα όρια ενός μαθήματος θρησκευτικών– διευκολύνονται να αναπτύσσουν ανεκτική στάση και πνεύμα ανεξιθρησκίας.
Η μεγάλη προτεραιότητα των πολυπολιτισμικών κοινωνιών, δηλαδή η καλλιέργεια του σεβασμού προς τον πολιτισμικά και θρησκευτικά «άλλον», δεν μπορεί να αναπτυχθεί και να εκδηλωθεί ουσιαστικά αν δεν έχει εξερευνηθεί σε βάθος ο ρόλος της θρησκευτικής πίστης σε επίπεδο τόσο υπαρξιακό όσο και κοινωνικό. Αλλιώς παραμένει ένα κλισέ που όσο εύκολα μπορεί να χρησιμοποιείται, το ίδιο εύκολα μπορεί να καταργείται.
Σύνθετη πρόκληση
Συμπερασματικά, ο θρησκευτικός εγγραμματισμός που επιτυγχάνεται στα όρια ενός υποχρεωτικού θρησκευτικού μαθήματος προβάλλει απαραίτητος για τον σύγχρονο νέο άνθρωπο και είναι ανάγκη να υλοποιείται νηφάλια, επιστημονικά και με σεβασμό στις συνθήκες του σύγχρονου δημοκρατικού και πλουραλιστικού σχολείου. Για τους θεολόγους της σχολικής τάξης αυτή η ανάγκη δεν είναι εμπόδιο αλλά μια σοβαρή και σύνθετη πρόκληση για τη δουλειά τους. Ετσι, κανένας συνειδητοποιημένος θεολόγος δεν θα επιχειρηματολογήσει υπέρ του μαθήματός του υπενθυμίζοντας πόση μονοφωνία και δογματισμοί υπάρχουν σε άλλα γνωστικά αντικείμενα! Οι συνειδητοποιημένοι θεολόγοι δεν αμφισβητούν πως υπάρχουν ζητήματα που προκύπτουν από ενδεχόμενους λανθασμένους διδακτικούς χειρισμούς –κατηχητισμός, δογματισμοί, μονοφωνία κ.ά.– και τα οποία χρειάζονται προσεκτική και υπεύθυνη αντιμετώπιση. Το ότι τέτοια ζητήματα μπορούν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά καταδεικνύεται από την παρουσία του μαθήματος –πολύ συχνά μάλιστα ως ομολογιακού– στα σχολεία ευρωπαϊκών χωρών.
Εχοντας ως κύρια επιδίωξή μας τη σοβαρή αντιμετώπιση αυτών των ζητημάτων, είναι δύσκολο να δεχτούμε καλοκαιρινές ρυθμίσεις να κατεδαφίζουν με προχειρότητα όχι μόνον ό,τι κτίστηκε με σοβαρότητα γύρω από το μάθημα, αλλά και ό,τι μπορεί να κτιστεί με όραμα και προσπάθεια. Πολύ δε περισσότερο όταν πρόκειται για ρύθμιση του ίδιου του ΥΠΕΠΘ, που όφειλε –το λιγότερο– να υπολογίζει τις συνέπειες της προχειρότητας.
Εφημερίδα "Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" Κυριακή 28 Σεπ. 08

* Η Ολγα Γριζοπούλου και η Πηγή Καζλάρη είναι Θεολόγοι Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.

ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ

Συνέρχεται από 1-4 Οκτωβρίου η Ιερά Σύνοδος
της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος

Συνέρχεται από αύριο Τετάρτη 1 ως και το Σάββατο 4 Οκτωβρίου 2008 στην τακτική της Συνέλευση η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος στην αίθουσα των Συνεδριών του Συνοδικού Μεγάρου (Ιασίου 1).
Το πρωί της Τετάρτης, 1 Οκτωβρίου, (6:30-8:30) θα τελεσθεί Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στο Συνοδικό Παρεκκλήσιο των Παμμεγίστων Ταξιαρχών, Καθολικό της Ι¬ε¬ράς Μονής Πετράκη, ιερουργούντος του νεωτέρου τη τάξει Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Παροναξίας κ. Καλλινίκου. Στις 9:00 θα αρχίσουν οι εργασίες των Συνεδριάσεων με Εναρκτήρια Ιερά Ακολουθία στο Μέγα Συνοδικό.
Στη συνέχεια ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, Πρόεδρος της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας, θα προσφωνήσει τους Σεβασμιωτάτους Συνοδικούς Συνέδρους και θα αντιφωνήσει ο πρώτος τη τάξει Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης, εκ των μελών της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας.
Θα ακολουθήσει η εκλογή της εξ Αρχιερέων Επιτροπής για τις ανακοινώσεις στον Τύπο.
Κατόπιν θα παρουσιασθεί η Εισήγηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σύρου, Τήνου, Άνδρου, Κέας και Μήλου κ. Δωροθέου με θέμα: "Εκκλησιαστικά Γυμνάσια. Εκκλησιαστικά Λύκεια. Ιστορική πορεία Προοπτικές, μετά την οποία θα πραγματοποιηθεί συζήτηση επι αυτής. Μετά το τέλος της Εισηγήσεως θα γίνει η συμπλήρωση του Καταλόγου των προς Αρχιερατείαν Εκλογίμων Κληρικών.
Την επομένη, Πέμπτη 2 Οκτωβρίου, και με ώρα ενάρξεως 9:00 θα παρουσιασθούν οι ακόλουθες Εισηγήσεις: α) του Σεβα-σμιωτάτου Μητροπολίτου Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου κ. Προκοπίου με θέμα: "Ιερατικά Σχολεία Δευτέρας Ευκαιρίας (Ι.Σ.Δ.Ε.), Εκκλησιαστικά Ινστιτούτα Επαγγελματικής Καταρτί-σεως (Ε.Ι.Ε.Κ.), Ανώτατες Εκκλησιαστικές Ακαδημίες (Α.Ε.Α.). Η λειτουργία των ως άνω Εκκλησιαστικών σχολικών μονάδων στο σήμερα και το αύριο", β) του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου κ. Νικοδήμου με θέμα: "Νόμος 3432/2006 (Δομή και λειτουργία της Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης). Διαπιστώσεις και προβληματική εκ της μέχρι του-δε εφαρμογής του ως άνω Νόμου. Προτάσεις δια την τροποποίησιν διατάξεως αυτού". Θα ακολουθήσει συζήτηση επί των Εισηγήσεων.
Την Παρασκευή 3 Οκτωβρίου, ημέρα μνήμης του Αγίου ενδόξου ιερομάρτυρος Διονυσίου του Αρεοπαγίτου επισκόπου και πολιούχου Αθηνών, η Συνεδρίαση θα αρχίσει την 11ην πρωινή. Θα παρουσιασθεί η Εισήγηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Χαλκίδος κ. Χρυσοστόμου με θέμα: "Συντονι-σμος και οργάνωσις των αναπτυξιακών, ποιμαντικών, πολιτιστι-κων και φιλοκοινωνικών δράσεων της Εκκλησίας της Ελλάδος και των Νομικών Προσώπων Αυτής, εντός του Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου Αναπτύξεως (2007-2013)". Θα ακολουθήσει συζήτηση επί της Εισηγήσεως.
Το Σάββατο 4 Οκτωβρίου, ώρα 9:00 θα πραγματοποιηθεί η κατανομή θέσεων Βοηθών Επισκόπων του Ν. 1951/1991 και η εκλογή αυτών.
Τέλος η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος θα ασχοληθεί με τρέχοντα Υπηρεσιακά θέματα.
Εκ του Γραφείου Τύπου της Ιεράς Συνόδου

Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2008

ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ της Χ.Φ.Δ. στο ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ


Στο ξεκίνημα
της νέας Ακαδημαϊκής χρονιάς
η Χριστιανική Φοιτητική Δράσις Πατρών
διοργανώνει προσκύνημα στο Άγιον Όρος
στο “υψηλότερο” σημείο της γης.
Πέμπτη 9, Παρασκευή 10,
Σαββάτο 11, Κυριακή 12 Οκτωβρίου

Διαμονή στις Ιερές Μονές:
Όσίου Γρηγορίου, Αγίου Διονυσίου
καθώς και στην σκήτη του Αγίου Ανδρέου.
Συμμετοχή στις Ιερές Ακολουθίες.

Προσκύνημα στο Πρωτάτο – Εικόνα “Άξιον Εστίν”
επίσκεψις στο κελί του π. Παισίου και πολλά άλλα.

Πληροφορίες στον κ. Εμμανουήλ Σταθούλια
τηλ: 6977 54 88 57

ΠΕΡΙ ΚΑΤΑΛΑΛΙΑΣ Αγίου ΙΩΑΝΝΟΥ της Κλίμακος

ΠΕΡΙ ΚΑΤΑΛΑΛΙΑΣ
ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΚΟΣ

1. Κανείς από όσους σκέπτονται ορθά δεν θα έχει, νομίζω αντίρρηση ότι η καταλαλιά γεννάται από το μίσος και την μνησικακία. Γι΄ αυτό και την ετοποθετήσαμε στην σειρά της μετά τους προγόνους της. Καταλαλιά σημαίνει, γέννημα του μίσους, ασθένεια λεπτή, αλλά και παχιά, παχιά βδέλλα, κρυμμένη και αφανής, που απορροφά και εξαφανίζει το αίμα της αγάπης. Σημαίνει υπόκρισις αγάπης, αιτία της ακαθαρσίας, αιτία του βάρους της καρδιάς, εξαφάνισις της αγνότητος.
2. Υπάρχουν κόρες που διαπράττουν αίσχη, χωρίς να κοκκινίζουν. Υπάρχουν και άλλες οι οποίες φαίνονται εντροπαλές, και όμως διαπράττουν, κρυφά, χειρότερα αίσχη από τις προηγούμενες. Κάτι παρόμοιο παρατηρούμε και στα πάθη της ατιμίας. Τέτοιες κόρες είναι η υποκρισία, η πονηρία, η λύπη, η μνησικακία, η εσωτερική καταλαλιά της καρδιάς. Άλλη εντύπωση δημιουργούν εξωτερικά και άλλος είναι ο στόχος τους.
3. Άκουσα μερικούς να καταλαλούν και τους επέπληξα. Και για να δικαιολογηθούν οι εργάτες αυτοί του κακού μου απάντησαν, ότι το έκαναν από αγάπη και ενδιαφέρον προς αυτόν που κατέκριναν. Εγώ τότε τους είπα, να την αφήσουν αυτού του είδους την αγάπη, για να μη διαψευσθεί εκείνος που είπε: «Τον καταλαλούντα λάθρα τον πλησίον αυτού τούτον εξεδίωκον» (Ψαλμ. ρ΄5). Εάν ισχυρίζεσαι ότι αγαπάς τον άλλον, ας προσεύχεσαι μυστικά γι΄ αυτόν και ας μη τον κακολογείς. Διότι αυτός ο τρόπος της αγάπης είναι ευπρόσδεκτος από τον Κύριον.
4.Επί πλέον ας μη λησμονείς και τούτο , και έτσι οπωσδήποτε θα συνέλθεις και θα παύσεις να κρίνεις αυτόν που έσφαλε: Ο Ιούδας ανήκε στην χορεία των μαθητών, ενώ ο ληστής στην χορεία των φονέων . Και είναι άξιο θαυμασμού πως μέσα σε μία στιγμή ο ένας πήρε τη θέση του άλλου!
5. ΄Οποιος θέλει να νικήσει το πνεύμα της καταλαλιάς, ας επιρρίπτει την κατηγορία όχι στον άνθρωπο που αμάρτησε, αλλά στον δαίμονα που τον έσπρωξε στην αμαρτία. Διότι κανείς δεν θέλει να αμαρτήσει στον Θεόν, μολονότι όλοι αυτοπροαίρερα αμαρτάνουμε.
6. Είδα άνθρωπο που φανερά αμάρτησε, αλλά μυστικά μετανόησε. Και αυτόν που εγώ τον κατέκρινα ως ανήθικο, ο Θεός τον θεωρούσε αγνό, διότι με τη μετάνοιά του Τον είχε πλήρως εξευμενίσει.
7. Αυτόν που σου κατακρίνει τον πλησίον, ποτέ μη τον σεβασθείς, αλλά μάλλον να του ειπείς: « Σταμάτησε, αδερφέ. Εγώ καθημερινώς σφάλλω σε χειρότερα, και πως μπορώ να κατακρίνω τον άλλον»; Έτσι θα έχεις δυο ωφέλειες με ένα φάρμακο θα θεραπεύσεις και τον εαυτό σου και τον πλησίον.
8. Μία οδός, και μάλιστα από τις σύντομες, που οδηγούν στην άφεση των πταισμάτων είναι το να μη κρίνομε, εφ΄ όσον είναι αληθινός ο λόγος του Κυρίου « μη κρίνετε, και ου μη κριθήτε» (Λουκ. στ΄ 37). Όπως δεν συμβιβάζεται η φωτιά με το νερό, έτσι και η κατάκρισις με εκείνον που αγαπά την μετάνοια.
9. Ακόμη και την ώρα του θανάτου του, αν δεις κάποιον να αμαρτάνει, μήτε τότε να τον κατακρίνεις. Διότι η απόφασις του Θεού είναι άγνωστη στους ανθρώπους. Μερικοί έπεσαν φανερά σε μεγάλα αμαρτήματα, κρυφά όμως έπραξαν πολύ μεγαλύτερα καλά. Έτσι εξαπατήθηκαν οι φιλοκατήγοροι, και εκείνο που κρατούσαν στα χέρια τους ήταν καπνός και όχι ήλιος.
10. Ας με ακούσετε, ας με ακούσετε όλοι εσείς οι κακοί κριταί των ξένων αμαρτιών. Εάν είναι αλήθεια, όπως και πράγματι είναι, ότι «εν ω κρίματι κρίνετε, κριθήσεσθε» (Ματθ. ζ ΄2), τότε ας είσθε βέβαιοι, ότι όσα αμαρτήματα καρηγορήσαμε τον πλησίον είτε ψυχικά είτε σωματικά, θα περιπέσομε σ΄ αυτά. Και δεν είναι δυνατόν να γίνει διαφορετικά.
11.Όσοι είναι αυστηροί και σχολαστικοί κριταί των σφαλμάτων του άλλου, νικώνται από αυτό το πάθος επειδή δεν απέκτησαν ακόμη για τα ιδικά τους αμαρτήματα ολοκληρωτική φροντίδα, (γνώση) και μνήμη. Διότι όποιος αφαιρέσει «το περικάλυμμα της φιλαυτίας και ιδεί με ακρίβεια τα ιδικά του κακά, για τίποτε άλλο δεν θα φροντίσει πλέον στην ζωή του , αναλογιζόμενος ότι ο χρόνος της ζωής του δεν του επαρκεί για να πενθήσει τις ιδικές του αμαρτίες, έστω και αν θα ζούσε εκατό έτη και αν θα έβλεπε ολόκληρο τον Ιορδάνη ποταμό να βγαίνει από τους οφθαλμούς του ως δάκρυ.
12. Περιεργάσθηκα καλά την κατάσταση του πένθους και δεν ευρήκα σ΄ αυτήν ίχνος καταλαλιάς ή κατακρίσεως.
13. Οι δαίμονες μας σπρώχνουν πιεστικά ή στο να αμαρτήσομε ή, αν δεν αμαρτήσομε, στο να κατακρίνομε όσους ανάρτησαν, ώστε με το δεύτερο να μολύνουν οι κακούργοι το πρώτο. Ας γνωρίζεις ότι γνώρισμα των μνησίκακων και φθονερών ανθρώπων είναι και τούτο: Τις διδασκαλίες, τα πράγματα ή τα κατορθώματα του άλλου τα κατηγορούν και τα διαβάλλουν με ευχαρίστηση και ευκολία, (νικημένοι και) καταποντισμένοι άθλια από το πνεύμα του μίσους.
14. Είδα μερικούς οι οποίοι μυστικά και κρυφά διαπράττουν σοβαρότατα αμαρτήματα, και στηριζόμενοι στην υποκριτική καθαρότητα τους, επιτιμούν με αυστηρότητα αυτούς που υποπίπτουν σε μικρά σφάλματα, τα οποία και φανερώνουν.
15. Η κρίσις είναι αναιδής αρπαγή του δικαιώματος του Θεού, ενώ η κατάκρισις όλεθρος της ψυχής αυτού, ο οποίος κατακρίνει.
16. Όπως η «οίησις» και χωρίς να υπάρχει άλλο πάθος, μπορεί να καταστρέψει τον άνθρωπο, έτσι και η κατάκρισις, εάν και μόνη υπάρχει μέσα μας, μπορεί να μας καταστρέψει ολοσχερώς, αφού άλλωστε και ο Φαρισαίος εκείνος της παραβολής εξ αιτίας αυτής κατεδικάσθη.
17. Ο καλός «ραγολόγος» τρώγει τις ώριμες ρώγες των σταφυλιών και δεν πειράζει καθόλου τις άγουρες. Παρόμοια ο καλόγνωμος και συνετός άνθρωπος, όσες αρετές βλέπει στους άλλους τις σημειώνει με επιμέλεια ενώ ο ανόητος αναζητεί τα ελαττώματα και τις κατηγορίες. Γι’ αυτόν μάλιστα έχει λεχθεί: «Εξηρεύνησαν ανομίαν, εξέλιπον εξερευνώντες εξερευνήσεις» ( Ψαλμ. ξγ΄ 7).
18. Μη κατακρίνεις και όταν ακόμη βλέπεις κάτι με τους ίδιους τους οφθαλμούς σου, διότι και αυτοί πολλές φορές εξαπατώνται

" ΚΛΙΜΑΞ" Λόγος δέκατος, Έκδοση Ιεράς Μονής του Παρακλήτου

Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2008

Προσευχή π. ΕΥΣΕΒΙΟΥ Ματθοπούλου

“Εκολλήθη η ψυχή μου οπίσω Σου,
εμού δε αντελάβετο η δεξιά Σου ”
(Ψαλμ. ξβ΄ 9)


Πεφιλημένε μοι Κύριε, ακούων τους λόγους τούτους εξερχομένους εκ της καρδίας του θείου Δαβιδ καταλαμβάνομαι υπό λύπης και αθυμίας · διότι ορώ την καρδίαν μου διατεθειμένην προς σε όλως αδιάφορον και αυχμώσαν και προς τα κάτω, τα γήινα και φθαρτά, προσκεκολλημένην. Αλλά και η λύπη αύτη, Κύριέ μου, μικρά εστι λίαν και διαλείπουσα, ότι η γνώσις, ην περί σου έχω, ελαχίστη τυγχάνει και αμυδρά. Αλλ’ έως πότε, ερασμιώτατέ μοι Κύριε, η κατάστασις αύτη διαμένει εν εμοί; έως πότε έσομαι τοιούτος οίος ειμι; Πάντες οι πατέρες μου κατενόησάν σε και ηγάπησάν σε, εγώ δε στερούμαι αμφοτέρων · πάντες οι άγιοί σου ηρνήθησαν τα πάντα και προσεκολλήθησαν εις σε μετά φόβου και χαράς · εγώ δε ο άθλιος ουδέν τοιούτον μέχρι του νυν εδοκίμασα · εν πάσαις γαρ ταις περιστάσεσει καθ’ άς πρέπει αναφαίνεσθαί με αφωσιωμένον και πεποιθότα εις σε, ορώ εμαυτόν ταραττόμενον και σφόδρα ενδιαφερόμενον και διά τα μηδαμινώτατα. Ευρίσκομαι, Κύριέ μου, εν τη αθλία ταύτη καταστάσει, διότι αγνοώ σε, το όντως αγαθόν, αγνοώ σε, την πηγήν της ζωης και της δόξης, αγνοώ σε, τον ανεκτίμητον θησαυρόν, όστις ουκ ανταλλάσσεται δι’ όλων. Κυλίομαι κάτω εν τοις εφημέροις και φθαρτοίς ως ο σκώληξ εν τη κόπρω και ως ο χοίρος εν τω βορβόρω · διότι ου δύναμαι κατιδείν το έκλαμπρον και πλήρες χαρίτων πρόσωπόν σου. Ανιώμαι και τήκομαι διά τα άξια περιφρονήσεως και αποστροφής, διότι τυφλός τυγχάνει ο νους μου και ορά τα φαινόμενα και τα δοκούντα · τα δ’ αληθή και πραγματικά ουδόλως νοεί και βλέπει. Επεθύμουν σφόδρα, Λόγε μου, θεραπευθήναι και απαλλαγήναι εκ πάντων ων κατέχομαι κακών και όλως αφοσιωθήναι εις σε και κολληθήναι οπίσω σου, ον τρόπον εκολλήθη και η ψυχή του θειοτάτου Δαβίδ. Αλλ’ αι ψευδείς δόξαι των ανθρώπων, και αι αφανείς παγίδες του διαβόλου κατέχουσί με αιχμάλωτον και δέσμιον. Εφίεμαι, Λόγε μου, κολληθήναι οπίσω σου αναποσπάστως, ως εκολλήθη ο κατά πάντα μιμητής σου θείος Παύλος, και αναφωνείν μετ’ αυτού “τις ημάς χωρίσει από της αγάπης του Χριστού…;”, αλλ’ η εν εμοί οικούσα αμαρτία φραγμός εστιν ανυπέρβλητος, κωλύων με επιτυχείν της εφέσεως. Ιμειρόμην, Χριστέ μου, αιχμαλωτισθήναι και τρωθήναι υπό της αγάπης σου, ως ετρώθη και ηχμαλωτίσθη η τεκούσα σε μήτηρ, αλλά το περικαλύπτον με σκότος και η της καρδίας μου ακαθαρσία ποιούσι με ψυχρόν και νεκρόν. Αποσόβησον ουν πάντα τα κωλύοντά με, όπως προσκολληθώ όλος σοί, τω ποιητή μου και πλάστη μου. Αμήν

Αρχιμανδρίτου Ευσεβίου Ματθοπούλου

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟ ΕΤΟΣ 2008-09

Μήνυμα του Μακαριωτάτου
προς τον ευσεβή λαό της Αθήνας
με την ευκαιρία της ενάρξεως του Νέου Κατηχητικού έτους 2008-09

Αγαπητά μου παιδιά,Τα τελευταία χρόνια ανάμεσα στα πολλά φαινόμενα που αναδύονται και τα οποία χαρακτηρίζουν τη μεταμοντέρνα εποχή μας, ξεχωρίζουμε ένα που οι κοινωνικοί επιστήμονες και φιλόσοφοι το ονόμασαν “παροντισμό”. Με τον όρο αυτό περιγράφουν “την προοδευτική κατάληψη του ορίζοντα από ένα παρόν όλο και πιο παχύσαρκο και υπερτροφικό, διαδικασία που συνδέεται με το ρόλο που διαδραμάτισε η ταχεία επέκταση και οι όλο και μεγαλύτερες απαιτήσεις μιας κοινωνίας της κατανάλωσης, στην οποία οι τεχνολογικές καινοτομίες και η αναζήτηση του τάχιστου κέρδους καταδικάζουν σε γρήγορη αχρηστία πράγματα και ανθρώπους”.Ο άνθρωπος και η προοπτική του θυσιάζονται ολοένα και περισσότερο στην οικονομία της ανάπτυξης και στις “απαιτήσεις” για επαρκή κατανάλωση. Στο βωμό της επιδίωξης της ευτυχίας ο άνθρωπος ωθείται καθημερινά προς την απαξίωση της κοινότητας, σβήνοντας ταυτόχρονα,και ίσως αθέλητα, τη χαρά της δημιουργίας, της σχέσης, της βίωσης της ελευθερίας.Αυτή η ζοφερή πραγματικότητα αποτελεί “βαβυλώνια αιχμαλωσία” για κάθε χριστιανό, ο οποίος έχει τα πνευματικά αισθητήρια για να αντιληφθεί τη σημασία της. Τα παιδιά μας όμως τις περισσότερες φορές δεν διαθέτουν αυτή την ωριμότητα. Είναι αναγκαίο, επομένως, να τα διδάξουμε. Να φωτίσουμε με το Φως του Χριστού την ψευδώς απαστράπτουσα οδό της ευτυχίας που προβάλλει η εποχή μας.Η προσπάθεια αυτή κλιμακώνεται στις κατηχητικές συνάξεις των ενοριών μας. Κάθε κατηχητική συντροφιά αποτελεί και ένα εργαστήριο ελευθερίας, γιατί σε αυτές η Εκκλησία μας προσπαθεί να διδάξει τα παιδιά μας να επιλέγουν ελεύθερα το Χριστό. Να ζουν τη Ζωή Του. Με αυτό τον τρόπο στο πρόσωπο κάθε ανθρώπου θα αντικρύζουν το Πρόσωπό Του,θα έχουν τη δυνατότητα να είναι ελεύθερα, να εμπιστεύονται, να αγαπούν πραγματικά. Να μη χάνουν ακόμα και σε αντίξοες συνθήκες την αξία της ανθρώπινης ζωής και να την υπερασπίζονται, όταν άλλοι την απαξιώνουν.Η εποχή μας, αν και εποχή δυσπιστίας, διψά για πίστη. Ζητά την αλήθεια ακόμα και όταν συνειδητά ψεύδεται. Επιθυμεί την κοινότητα των προσώπων, αν και αποθεώνει τον ατομισμό.Στις κατηχητικές συνάξεις τα παιδιά μας, επειδή μαθαίνουν να ζουν μέσα στην αγκαλιά της Εκκλησίας, δεν φοβούνται τις αντιφάσεις αν και τις γνωρίζουν, τις βιώνουν καθημερινά. Όπως γράφει ο ποιητής: “...Όμως η έρημος υπάρχει παντού και πουθενά, όμως μια όαση άξαφνα την καταργεί και την προεκτείνει...” Είναι επομένως επιλογή όλων μας, κληρικών και λαϊκών, να θελήσουμε να διδάξουμε στα παιδιά μας να επιλέγουν, να μετατρέπουν την έρημο που συναντούν στην προσωπική τους πορεία σε όαση. Καλή και ευλογημένη χρονιά
Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ

ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΤΟ Α.Π.Θ.

ΤO ΤΜΗΜΑ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ
ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

Οι αλλαγές που έχουν επέλθει τα τελευταία χρόνια στην ελληνική κοινωνία, η διαμόρφωση μιας κατάστασης πολιτιστικού πλουραλισμού στην κοινωνία και το μαθητικό πληθυσμό, οι μεταναστεύσεις, η ευαισθησία για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα προσωπικά δεδομένα, αποτελούν βασικούς λόγους για τους οποίους ήρθε πάλι στο προσκήνιο το θέμα του μαθήματος των θρησκευτικών στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.
Το Τμήμα Θεολογίας του ΑΠΘ, ευαίσθητο πάντοτε απέναντι στις κοινωνικές εξελίξεις και τους προβληματισμούς που προκαλούνται από αυτές, θεωρεί ότι είναι η κατάλληλη στιγμή για να πραγματοποιηθούν ορισμένες παρεμβάσεις που μακροπρόθεσμα θα αντιμετωπίσουν τα σχετικά με το μάθημα των θρησκευτικών προβλήματα. Με το θέμα αυτό άλλωστε έχει ασχοληθεί και το Συμβούλιο της Ευρώπης. Η Σύσταση 1720/2005, την οποία απηύθυνε προς τις χώρες-μέλη του, μπορεί να αποτελέσει τη βάση για την επιλογή των απαραίτητων ρυθμίσεων.
Επί του θέματος λοιπόν αυτού το Διοικητικό Συμβούλιο του Τμήματος Θεολογίας του ΑΠΘ με την ευκαιρία της έναρξης του σχολικού έτους στην πρώτη του φετινή συνεδρία κατέληξε μετά από διεξοδική συζήτηση στο συμπέρασμα, ότι στο φλέγον αυτό ζήτημα θα πρέπει να ισχύσουν οι εξής αρχές:
1. Όλοι οι μαθητές του Σχολείου πρέπει να παρακολουθούν ένα μάθημα που σχετίζεται με τη θρησκεία.
2. Το μάθημα θα πρέπει καταρχήν να είναι υποχρεωτικό για όλους τους μαθητές και να μην έχει ομολογιακό χαρακτήρα αλλά πολιτιστικό και να αποσκοπεί στην παροχή γνώσεων. Το μάθημα βέβαια των θρησκευτικών, σύμφωνα και με τη σύσταση του Συμβουλίου της Ευρώπης, θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις τοπικές θρησκευτικές παραδόσεις. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να βρεθούν οι κατάλληλοι τρόποι, ούτως ώστε να μη τίθενται ζητήματα συνείδησης.
3. Το μάθημα των θρησκευτικών συνταγματικά ανήκει στην αρμοδιότητα του κράτους, η οποία εκφράζεται μέσω των υπεύθυνων εκπαιδευτικών φορέων του και ρυθμίζεται με βάση εκπαιδευτικά κριτήρια. Στην υπόθεση μπορούν να έχουν λόγο οι θρησκευτικές κοινότητες μόνο στο βαθμό που προσβάλλονται οι θρησκευτικές τους αντιλήψεις.
4. Το ισχύον Σύνταγμα στο άρθρο 16 παρ. 2 προβλέπει την ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης, η οποία όμως πρέπει να ερμηνεύεται με βάση τα σύγχρονα πολιτιστικά και κοινωνικά δεδομένα.
Για την αντιμετώπιση της κατάστασης αυτής το Τμήμα Θεολογίας σε πρώτη φάση καταθέτει δύο προτάσεις. Σύμφωνα με την πρώτη πρόταση θα μπορούσε να υπάρχει ένα κοινό μάθημα πολιτιστικού και γνωσιακού χαρακτήρα, το οποίο θα είναι υποχρεωμένοι να παρακολουθούν όλοι οι μαθητές, σύμφωνα με την προαναφερθείσα δεύτερη αρχή. Σύμφωνα με τη δεύτερη πρόταση, μπορεί να βελτιωθεί το υπάρχον μάθημα, παίρνοντας έναν περισσότερο οικουμενικό και πολιτιστικό χαρακτήρα, με στόχο να το παρακολουθούν καταρχήν οι Χριστιανοί. Ταυτόχρονα πρέπει να προστεθεί ως εναλλακτική δυνατότητα, για όσους δεν θα ήθελαν να το παρακολουθούν για λόγους συνείδησης, ένα δεύτερο μάθημα διαθρησκειακό ή γνωριμίας με τις θρησκείες του κόσμου. Στην περίπτωση αυτή θα μπορούσε να δοθεί η δυνατότητα σε όλους τους μαθητές να επιλέγουν να παρακολουθήσουν όποιο από τα δύο θα ήθελαν, χωρίς να είναι υποχρεωμένοι να δηλώσουν το λόγο της επιλογής τους. Έτσι, δεν θα είναι απαραίτητο να ζητήσουν εξαίρεση για λόγους συνείδησης, αφού θα έχουν τη δυνατότητα επιλογής.
Για την υλοποίηση οποιασδήποτε από τις παραπάνω προτάσεις πρέπει να μετεκπαιδευτούν οι υπηρετούντες θεολόγοι στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, αφού κατά τεκμήριο είναι οι μόνοι ειδικοί για να διδάξουν οτιδήποτε σχετίζεται με τη θρησκεία ή τις θρησκείες. Τα Θεολογικά Τμήματα διαθέτουν την απαραίτητη υποδομή για να ανταποκριθούν στην ανάγκη αυτή, αφού στο πρόγραμμά τους περιλαμβάνονται θρησκειολογικά, κοινωνιολογικά, φιλοσοφικά, πολιτιστικά και παιδαγωγικά μαθήματα. Ταυτόχρονα μια μερική αναμόρφωση του προγράμματος σπουδών τους σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο, πράγμα που το Τμήμα Θεολογίας του ΑΠΘ ήδη μελετά, μπορεί να καταστήσει εμφανέστερη τη δυνατότητά τους αυτή με την καθιέρωση μιας ειδικής κατεύθυνσης για την εκπαίδευση.
Είναι αυτονόητο, ότι οι παραπάνω σκέψεις δεν εξαντλούν το θέμα στην ολότητά του. Το Τμήμα Θεολογίας επιφυλάσσεται να επανέρθει και να αναπτύξει το θέμα λεπτομερέστερα.
Ο Πρόεδρος του Τμήματος
Πέτρος Βασιλειάδης

ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ


ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΘΕΟΛΟΓΩΝ
Παράρτημα Νομού Τρικάλων
Κονδύλη & Σολωμού
42100 ΤΡΙΚΑΛΑ
Τηλ. 24310 26549

Τρίκαλα 12-8-08
Αριθμ. Πρωτ: 3

Προς τον αξιότιμο κύριοΕυριπίδη ΣτυλιανίδηΥπουργό Εθνικής Παιδείας & Θρησκευμάτων

Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,
Με της εγκυκλίους υπ΄ αριθ. 91109/Γ2/10-7-2008 και 104071/Γ2/4-8-2008, το υπουργείο Παιδείας επισημαίνει ότι μπορεί να απαλλάσσεται ο κάθε μαθητής με μια απλή υπεύθυνη δήλωση του ιδίου ,η του κηδεμόνα του, χωρίς να υποχρεούται καν να δηλώνει τον λόγο, κάτι που συνέβαινε έως τώρα. Με έκπληξη πληροφορηθήκαμε την απόφαση της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου και το σκεπτικό της εγκυκλίου. Πολλοί γνωστοί κύκλοι θριαμβολόγησαν γιατί η εγκύκλιος αυτή όπως πιστεύουν θα οδηγήσει, επί τέλους, στην κατάργηση του μαθήματος των Θρησκευτικών στα σχολεία. Εν μέσω καλοκαιριού λοιπόν και αιφνιδιαστικά, τα κέντρα που πολεμούν την Ορθοδοξία και προωθούν τον αποχριστιανισμό, προσπαθούν να απογυμνώσουν την ελληνική νεολαία από την Ορθόδοξη πολιτισμική της κληρονομιά.
Το υπουργείο μιλάει για εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας με ρυθμίσεις του ευρωπαϊκού δικαίου, τροφοδοτώντας για μια ακόμη φορά έντονες αντιπαραθέσεις για την αναγκαιότητα και τη μορφή του μαθήματος των θρησκευτικών στη Μέση Εκπαίδευση στην Ελλάδα.
Εν όψει τούτων και για να γίνει γνωστή η προσπάθεια παραπληροφόρησης κρίναμε ότι θα έπρεπε να παραθέσουμε την είδηση όπως αυτή πέρασε - δημοσιεύθηκε σε κάποιες εφημερίδες και πρακτορεία ειδήσεων:
1. Απαλλαγή από τα Θρησκευτικά με μια απλή δήλωση (ΧΩΡΙΣ ΠΛΕΟΝ ΤΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗΣ) - ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 31-07-2008.
2. Εκτός Θρησκευτικών με μια δήλωση . Η είδηση αρχίζει : Χωρίς κάποια διαδικασία παραπάνω από μια υπεύθυνη δήλωση Χωρίς κάποια διαδικασία παραπάνω από μια υπεύθυνη δήλωση θα απαλλάσσονται, πλέον, από το μάθημα των Θρησκευτικών όσοι μαθητές το επιθυμούν, χωρίς να χρειάζεται οι κηδεμόνες τους να αιτιολογήσουν την απόφαση τους αυτή.
http://www.skai.gr/master_story.php?id=89671
3. Με δήλωση η εξαίρεση από τα Θρησκευτικά . Με μία απλή δήλωση ότι επιθυμούν να εξαιρεθούν από το μάθημα των Θρησκευτικών, θα απαλλάσσονται πλέον από το συγκεκριμένο μάθημα.
"
http://ant1online.gr/Society/Education/Pages/20087/67ef10a3-829e-4a9a-ba46-5468373a7ec2.aspx" .
4. Απαλλαγή από τα Θρησκευτικά με μια απλή δήλωση. Με μια υπεύθυνη δήλωση και χωρίς κάποια παραπάνω διαδικασία, θα μπορούν να απαλλάσσονται πλέον, από το μάθημα των Θρησκευτικών όσοι μαθητές το επιθυμούν, χωρίς να χρειάζεται οι κηδεμόνες τους να αιτιολογήσουν την απόφαση τους αυτή. "
http://zougla.gr/news.php?id=5698" .
5. Προαιρετικά τα Θρησκευτικά. Απλούστερη γίνεται η διαδικασία απαλλαγής όσων μαθητών δεν επιθυμούν να παρακολουθήσουν το μάθημα των Θρησκευτικών στα σχολεία, αφού στο εξής θα απαιτείται μια απλή δήλωση των γονέων, χωρίς αιτιολόγηση. ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 31-07-08 .
6. Εύκολη απαλλαγή από Θρησκευτικά Πιο εύκολη γίνεται η απαλλαγή των μαθητών από τη διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών στα ελληνικά σχολεία με απόφαση του υπουργείου Παιδείας. ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 31-07-08.
7. «Προαιρετικά τα θρησκευτικά» Με εγκύκλιο του υπουργείου Παιδείας (στις 10 Ιούλη) το μάθημα των θρησκευτικών θεωρείται προαιρετικό. ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1-8-08.
8. «Έρχεται μαζική φυγή από τα Θρησκευτικά». TA NEA 1- 8 – 08.
Για όλα αυτά θέλουμε να καταγράψουμε κάποιες σκέψεις μας.
-Αυτή την αρνητική εντύπωση για το μάθημα την δημιούργησε η συγκεκριμένη επιπόλαιη εγκύκλιος που είναι δοσμένη έτσι ώστε να δημιουργεί πρόβλημα , ευκαιρία για παραπληροφόρηση και πόλεμο για μια ακόμη φορά κατά του μαθήματος . Πως η Ελληνική Πολιτεία υιοθετεί χωρίς σοβαρή σκέψη μία απλή σύσταση της Αρχής του Συνηγόρου του Πολίτη; Όταν υπάρχουν η εγκύκλιος Γ2/61723-13/6/2002 και το δελτίο Τύπου 24/2/2005, δεν νομίζουμε ότι υπήρχε λόγος για όλη αυτή την αναταραχή.
-Τι εξυπηρετεί, η νέα εγκύκλιος όταν είναι γνωστό ότι η απαλλαγή από το μάθημα των θρησκευτικών ισχύει για τους μαθητές που ήταν αλλόθρησκοι και αλλόδοξοι ( αν βέβαια το επιθυμούν και οι ίδιοι);Το μάθημα εκπληρώνει παιδαγωγικούς και όχι εκκλησιαστικούς σκοπούς. Γι΄ αυτό και η απαλλαγή από το μάθημα εσφαλμένα θεωρείται ως προστασία της συνειδήσεως και της ανεξιθρησκίας των μαθητών .Τα παιδιά με βάση τις Οδηγίες του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, διδάσκονται το φαινόμενο της θρησκείας, με ιδιαίτερη βαρύτητα στον υπαρκτό θρησκευτικό πολιτισμό και παράδοση της χώρας.
-Αν το μάθημα των Θρησκευτικών γίνει προαιρετικό τότε θα πρέπει να εφαρμοσθεί η ίδια αρχή και για άλλα μαθήματα. Στα σχολεία, εκτός από παιδιά θρησκευτικών μειονοτήτων, υπάρχουν και παιδιά εθνικών μειονοτήτων! Μήπως δεν είναι τυχαία η αλλοίωση της εθνικής μας ιστορίας τα τελευταία χρόνια;
-Στο Σύνταγμα που ακόμα ισχύει και δεν άλλαξε, σκοπός και στόχος της εκπαίδευσης είναι: ότι «Η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Κράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες.» ΑΡΘΡΟ 16,2. Προβλέπει δηλαδή ως «σκοπό» της παιδείας την «ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης».Στο σύγχρονο Ελληνικό κράτος δεν υπάρχει κεντρικός σκοπός της παιδείας;
-Κατά πόσο εφαρμόζεται η επιταγή του συντάγματος , που ορίζει ότι η εκπαίδευση των παιδιών στα σχολεία της χώρα μας πρέπει να διακατέχεται από τα γνήσια στοιχεία της ορθόδοξης παράδοσης( Ν.1566/1985, άρθρο 1);
-Κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα να πιστεύει ή να μην πιστεύει , χωρίς αυτό να έχει επίπτωση στην κοινωνική του ζωή .Το ζητούμενο είναι εάν την αρχή αυτή την παραβιάζει ένα σχολικό μάθημα. Τα προσωπικά δεδομένα των μαθητών δεν κινδυνεύουν από ένα μάθημα. Κινδυνεύουν από τόσους άλλους παράγοντες που πολλοί από αυτούς υπάρχουν και στα σχολεία.
-Το μάθημα ουσιαστικά καταργείται , εφόσον όσοι απαλλάσσονται από αυτό δεν το αναπληρώνουν με κάποιο άλλο π.χ. Ηθικής . Μήπως ωθούμε τους μαθητές με κίνητρο την τεμπελιά, να ζητούν απαλλαγή από το μάθημα και έτσι αφού απαξιωθεί και συρρικνωθεί στη συνέχεια να καταργηθεί;
-Το Υπουργείο Παιδείας αντιφάσκει όταν από την μια πλευρά προωθεί μεθόδους διδασκαλίας όπως η διαθεματικότητα και διεπιστημονικότητα και από την άλλη ουσιαστικά υποβαθμίζει το μάθημα των θρησκευτικών σε προαιρετικό.
Για τους παραπάνω λόγους, κ. Υπουργέ, το Παράρτημα Νομού Τρικάλων της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων διαμαρτύρεται εντονότατα και ζητά την ανάκληση της απόφασης που αφορά το μάθημα των θρησκευτικών.

Με εκτίμηση
Για το Διοικητικό Συμβούλιο
του Παραρτήματος Νομού Τρικάλων της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων
Ο Πρόεδρος
Ιερεύς Απόστολος Μανώλης

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ1. Αξιότιμο κ. Κων. Καραμανλή Πρόεδρο της Κυβερνήσεως2. Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος3. Αξιότιμο κ. Ανδρέα Λυκουρέντζο, Υφυπουργό Εθνικής Παιδείας & Θρησκευμάτων4. κ. Γενικό Γραμματέα του ΥΠΕΠΘ5. Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Τρίκκης και Σταγών κ. Αλέξιο
6. Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Σταγών και Μετεώρων κ. Σεραφείμ7. Σχολικό Σύμβουλο Θεολόγων Ν. Τρικάλων8. Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων

Λόγος του ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

Η συγχώρεση
(Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου)

“ Όταν συγχωρείς, κερδίζεις περισσότερα από εκείνα που δίδεις”, λέει χαρακτηριστικά ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Μιλάει απλά, εποικοδομητικά, θέλοντας να μας παιδαγωγήσει σε μία εποχή που το οφθαλμόν αντί οφθαλμού μοιάζει να ισχύει περισσότερο παρά ποτέ. Ας παρακολουθήσουμε όσα εκείνος διδάσκει. Μοιάζουν γνωστά κι απλά. Παραμένουν όμως στη πράξη δύσκολα και μακρινά...
Θέλεις να μάθεις τη σημασία της αρετής; Τα εξής παραγγέλλει ο Θεός στους ανθρώπους: “Κανείς από σας ας μη διατηρεί στην καρδιά του κακία για τον αδελφό του” και “κανείς ας μη συλλογίζεται την κακίαν του άλλου”. Βλέπεις; Δεν λέει μόνο, συγχώρεσε το κακό του άλλου, αλλά μην το έχεις ούτε στη σκέψη σου, μη το συλλογίζεσαι, άφησε όλη την οργή, εξαφάνισε την πληγή. Νομίζεις, βεβαίως, ότι με την εκδικητικότητα τιμωρείς εκείνον που σε έβλαψε. Γιατί εσύ ο ίδιος σαν άλλο δήμιο εγκατέστησες μέσα σου το θυμό και καταξεσκίζεις τα ίδια σου τα σπλάχνα.
Έχεις αδικηθεί πολύ και στερήθηκες πολλά εξαιτίας κάποιου, κακολογήθηκες και ζημιώθηκες σε πολλά σοβαρά θέματά σου και γι’ αυτό θέλεις να δεις να τιμωρείται ο αδελφός σου; Και εδώ πάλι σου είναι χρήσιμο να τον συγχωρήσεις.
Γιατί, εάν θελήσεις, εσύ ο ίδιος να εκδικηθείς και να επιτεθείς εναντίον του είτε με τα λόγια σου, είτε με κάποια ενέργειά σου, η με την κατάρα σου, ο Θεός όχι μόνο δεν θα επέμβει κατ’ αυτού -εφόσον εσύ ανέλαβες την τιμωρία του- αλλά επιπλέον θα σε τιμωρήσει ως θεομάχο.
Άφησε τα πράγματα στο Θεό. Αυτός θα τα τακτοποιήσει πολύ καλύτερα απ’ ότι εσύ θέλεις. Σε σένα έδωσε μόνο την εντολή να προσεύχεσαι για τον άνθρωπο που σε λύπησε...
Εμάλωσες με κάποιον και κρατάς μέσα σου κακία,. Μην προσέλθεις στη Θεία Κοινωνία!
Θέλεις να προσέλθεις; Συμφιλιώσου πρώτα και τότε να έλθεις να εγγίσεις τα Άχραντα Μυστήρια!
Αυτά δεν τα λέγω εγώ, αλλά ο ίδιος ο Κύριος. Αυτός για να σε συμφιλιώσει με τον Πατέρα, δεν αρνήθηκε ούτε να σφαγιασθεί, ούτε το αίμα Του να χύσει. Και συ, για να συμφιλιωθείς με τον συνάνθρωπό σου, ούτε μια λέξη δεν καταδέχεσαι να βγάλεις από το στόμα σου; Και διστάζεις να τρέξεις πρώτος;
Άκουσε τι λέει για όσους κρατούν τη στάση αυτή: “Αν προσφέρεις το δώρο σου στο θυσιαστήριο και εκεί θυμηθείς ότι ο αδελφός σου έχει κάτι εναντίον σου... πήγαινε πρώτα να συμφιλιωθείς με τον αδερφό σου”.
Αν έβλεπες ένα μέλος του σώματός σου αποκομμένο, δεν θα έκανες τα πάντα για να το ενώσεις με το σώμα σου; Αυτό κάνε και για τους αδελφούς σου. Όταν τους δεις να έχουν αποκοπεί από την αγάπη σου, τρέξε γρήγορα και περιμάζεψέ τους. Μην περιμένεις εκείνους να έλθουν, σπεύσε εσύ πρώτος, για να λάβεις τα βραβεία!
Ένα μόνο εχθρό διαταχθήκαμε να έχουμε, τον διάβολο. Με αυτόν να μη συμφιλιωθείς ποτέ, προς τον αδελφό σου όμως ποτέ να μην έχεις βαριά καρδιά.
Κι αν ακόμη συμβεί κάποια μικροψυχία, ας είναι παροδική, ας μην υπερβαίνει το διάστημα της ημέρας. “Η δύση του ηλίου να μη σας προφθάσει οργισμένους”, λέει ο Απόστολος.
“... Άφες ημείν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών”.
Βλέπεις; Ο Θεός εσέ τον ίδιο έκανε κριτή της συγχωρήσεως των αμαρτημάτων σου.
Αν συγχωρήσεις λίγα, λίγα θα σου συγχωρηθούν.
Αν συγχωρήσεις πολλά, θα σου συγχωρηθούν πολλά. Αν τα συγχωρήσείς με ειλικρίνεια και με όλη σου την καρδιά, με τον ίδιο τρόπο θα συγχωρήσει και τα δικά σου ο Θεός.
Αν, μετά τη συγχώρηση, κάνεις και φίλο σου τον εχθρό σου, έτσι θα διάκειται και ο Θεός απέναντί σου.
Ποίας, λοιπόν, τιμωρίας δεν είναι άξιος εκείνος, που ενώ πρόκειται να κερδίσει δέκα χιλιάδες τάλαντα, εάν χάσει εκατό μόνο δηνάρια, ούτε και τα λίγα και μικρά δεν συγχωρεί, αλλά στρέφει εναντίον σου τα ίδια τα λόγια της προσευχής;
Γιατί όταν λες στο Θεό “συγχώρεσέ μας όπως και εμείς συγχωρούμε τους εχθρούς μας” και κατόπιν εσύ δεν συγχωρείς, για τίποτε άλλο δεν παρακαλείς το Θεό, παρά να σε στερήσει από κάθε απολογία και συγγνώμη..."
(Απόσπασμα από την ομιλία κ΄ της σειράς λόγοι “Εις τους Ανδριάντας”)

Πέμπτη 25 Σεπτεμβρίου 2008

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΠΑΝΑΚΟΜΙΔΗΣ ΤΙΜΙΑΣ ΚΑΡΑΣ ΑΓΙΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ


TO ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΕΟΡΤΑΣΜΟΥ ΤΗΣ 44ης ΕΠΕΤΕΙΟΥ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΚΟΜΙΔΗΣ ΤΗΣ ΤΙΜΙΑΣ ΚΑΡΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ ΠΟΛΙΟΥΧΟΥ ΤΩΝ ΠΑΤΡΩΝ
Επί τη Τεσσαρακοστή τετάρτη επετείω
της Επανακομιδής της Τιμίας Κάρας

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΝΔΗΜΟΥ ΕΟΡΤΑΣΜΟΥ
ΣΑΒΒΑΤΟΝ 27-9-08

Ωρα 11:00 π.μ. Μεταφορά και τοποθέτησις της Αγίας Κάρας του Αποστόλου εις το Κέντρον του Ναού και έναρξις Προσκυνήματος Αυτής.

Ωρα 6:30 μ.μ. Έναρξις Μεγάλου Πολυαρχιερατικού Εσπερινού, εις τον Νέον Ιερόν Ναόν
.
ΚΥΡΙΑΚΗ 28-9-08

Ωρα 7.00-10:30 π.μ. Όρθρος - Έναρξις Πανηγυρικής Πολυαρχιερατικής Θείας Λειτουργίας εις τον Νέον Ιερόν Ναόν Αγίου Ανδρέου.

Ωρα 5.45 μ.μ. Εκκίνησις ιεράς πομπής Αγίας Κάρας με κατεύθυνσιν προς ιχθυόσκαλαν και εκείθεν (διά θαλάσσης) πρός Μώλον Αγίου Νικολάου και Πλατεία Τριών Συμμάχων. Εις ιχθυόσκαλαν και περί ώραν 6.15 θα τελεσθή αγιασμός επί τη ενάρξει της νέας περιόδου των εργασιών των αλιέων, ιχθυοπαραγωγών και ιχθυοπωλών.

Ωρα 7.00 μ.μ. Ευχαριστήριος Δοξολογία εις την Πλατεία Τριών Συμμάχων.

Ωρα 7.30 μ.μ. 'Εναρξις Ιεράς Λιτανείας, ήτις διά της οδού Αγίου Ανδρέου θα κατευθυνθή εις τον Ιερόν Ναόν του Πολιούχου ένθα θα ψαλή η Κατανυκτική Παράκλησις προς τον Προστάτην Άγιον υπέρ του Έθνους και των κατοίκων της Πόλεως ημών.