Η Δυναμική της μετάνοιας
Ο Κύριος μετά την Βάπτιση στον Ιορδάνη, την καταιγίδα των πειρασμών και την παράδοση του Ιωάννη έρχεται στην Καπερναούμ απ' όπου αρχίζει το κήρυγμα Του εξαγγέλλοντας τη μετάνοια ως την πρώτη και απαραίτητη προϋπόθεση για την κατάκτηση της Βασιλείας των Ουρανών.
Γιατί όμως δίδεται μια τέτοια θέση στη μετάνοια?
Ποια είναι η σχέση της με την «εντός ημών Βασιλεία»?
Οι απαντήσεις μας παραπέμπουν στην ταπείνωση και την ελπίδα με τις οποίες η μετάνοια βρίσκεται άρρηκτα ενωμένη.
Μετάνοια χωρίς ταπείνωση και ελπίδα σημαίνει ήττα στον αγώνα κατά του πονηρού, αντί της νίκης που κατήγαγε ο Ιησούς για να συνεχίσουμε τον αγώνα.
Ειδικότερα. οι πειρασμοί στην έρημο - υπόδειγμα πάλης και νίκης του εχθρού, ακόμα και η θυσία επάνω στον Σταυρό θα μείνει ανενεργός όσο η μετάνοια εκάστου για τις προσωπικές αμαρτίες δεν θα σημαίνει αληθινή ταπείνωση και ελπίδα συγχώρησης.
Μετάνοια ουσιαστικά θα πει αλλαγή πορείας με βάση την πορεία του Χριστού. Αυτό σημαίνει εμπλοκή σε πόλεμο δια βίου με κύριο αντίπαλο την εωσφορική έπαρση, δηλ. την ρίζα της αμαρτίας που εμφωλεύει μέσα μας και αντιστρατεύεται τον νόμο του νοός και μας αιχμαλωτίζει, όπως αναφέρει ο Απ. Παύλος. Πόλεμο λοιπόν κατά του εαυτού μας χάριν του πλησίον. Ρήξη με το φρόνημα του κόσμου που πνέει ανεμπόδιστα παρασύροντας στο αδιέξοδο.
Μετανοώ ακόμα σημαίνει: κλείνω το ρήγμα που με χώρισε από τον Θεό, και αρχίζω επικοινωνία μαζί του με την βεβαιότητα, ότι μένει πάντα οικείος και φίλος, έτοιμος να στηρίξει την προσπάθειά μου.
Η δυναμική του τρίπτυχου Μετάνοια, Ταπείνωση, Ελπίδα συνίσταται στην επικράτηση στην γη της Βασιλείας των Ουρανών.
Η πρόσκληση προς μετάνοια και η εξαγγελία «ήγγικεν η Βασιλεία των Ουρανών» φανερώνει ότι το ένα προϋποθέτει και συνεπάγεται το άλλο. Ότι η Βασιλεία του Θεού δεν είναι μια μελλοντική και αφηρημένη έννοια αλλά μια άμεση και παρούσα πραγματικότητα.
Ο μετανοημένος άνθρωπος είναι ήδη μέλος αυτής της Βασιλείας επειδή μπορεί να ζητήσει συγγνώμη και να συγχωρήσει όπως έπραξαν οι Άγιοι. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι η πραγματική ταπείνωση είναι δύναμη που εξυψώνει και εξομοιώνει με τον Θεό.
Μοναδικό υπόδειγμα ο Ίδιος που έγινε υπήκοος μέχρι θανάτου για αυτό ο Θεός τον υπερύψωσε και «Εχαρίσατο αυτώ όνομα , τό υπέρ παν όνομα».
Ας ακούσουμε τον Άγ. Γρηγόριο τον Παλαμά που λέγει: «Ας αποκτήσουμε τα έργα της μετάνοιας , δηλ. φρόνημα ταπεινό, κατάνυξη, και πνευματικό πένθος , καρδιά γενάτη πραότητα, ώστε να υπομένει τα δεινά , να ευχαριστείται με τους διωγμούς, για χάριν της αληθείας και της δικαιοσύνης, με τις ύβρεις και τα παθήματα.
Αντιγραφή από το : http://agiabarbarapatras.blogspot.com/2009/01/12-17.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου