Μήνυμα Μητρ. Δημητριάδος κ. Ιγνατίου

Μήνυμα

του Σεβ. Μητροπολίτου Δημητριάδος

κ. Ιγνατίου

για τα Χριστούγεννα

“Δεύτε ίδωμεν πιστοί που εγεννήθη ο Χριστός”
Αγαπητοί μου πατέρες και αδελφοί, παιδιά μου εν Κυρίω αγαπημένα.
Αυτό το προσκλητήριο μας απευθύνει σήμερα η Αγία Εκκλησία· ένα κάλεσμα αγάπης για όλους και για τον καθένα μας προσωπικά στην σημερινή Ευχαριστιακή Σύναξη, όπου, ως μέλη όλοι του Σώματος του Χριστού, εισερχόμαστε με την Χάρη Του στο Μυστήριο της Αγάπης του Κενωθέντος Θεού· Αυτού του Θεού που εξ αγάπης και μόνον, “κλίνας ουρανούς”, κατήλθε ως “Παιδίον Νέον”, σαν ένα αδύνατο μωρό, στην ανθρώπινη εσχατιά μας, στην τραγική ιστορία μας.
Η θεία αυτή κάθοδος πραγματοποιήθηκε ιστορικά πριν από 2000 χρόνια στην Βηθλεέμ. Μυστηριακά, όμως, πραγματοποιείται σε κάθε Θεία Λειτουργία που τελείται σε κάθε γωνιά της πατρίδας μας και του κόσμου ολόκληρου. Ο Ναός μεταβάλλεται σε σπήλαιο και ο Χριστός γεννάται στην Αγία Προσκομιδή. Η Παναγία και ο δίκαιος Ιωσήφ είναι παρόντες, και σύσσωμος ο αγγελικός κόσμος δοξολογεί το αφανέρωτο μέσα στην βουλή του Θεού και ήδη αποκαλυπτόμενο Μυστήριο της Θείας Ενανθρωπήσεως.
“Δεύτε”, λοιπόν, “ίδωμεν...που εγεννήθη ο Χριστός”. Μπορούμε και σήμερα, μικροί και μεγάλοι, πλούσιοι και πτωχοί, να Τον δούμε, όχι με τα μάτια του σώματος αλλά με αυτά της ψυχής, αν αφήσουμε τις βιοτικές μέριμνες, αν παραμερίσουμε τα πάθη μας, αν απεγκλωβιστούμε από την πολυτάραχη ζωή μας· τότε θα σταθούμε ικανοί να Τον ατενίσουμε και θα νιώσουμε με μιας να γεννιέται μέσα μας η δική Του αγάπη και η ελπίδα, που τόσο έχουμε ανάγκη. Αρκεί μόνο να έχουμε λίγη πίστη “ως κόκκο σινάπεως”, αλλά αληθινή, άδολη και καρδιακή· την πίστη των ταπεινών ποιμένων και των μάγων της Ανατολής.
Σήμερα γεννιέται ο Χριστός, και μαζί Του η ελπίδα της λύτρωσης. Μια ελπίδα που γίνεται βεβαιότητα, αν οικειοποιηθούμε το δώρημα αυτό της Θείας Ενανθρωπήσεως. Ο Σαρκωθείς Θεός μας έδωσε την δυνατότητα να γίνουμε παιδιά Του, αρκεί να το θελήσουμε, ακολουθώντας μια πορεία όχι πια φθοράς και θανάτου, αλλά μετανοίας πού οδηγεί στην Ουράνια Βασιλεία. Τότε και ο κόσμος θα γίνει καλύτερος, και η κοινωνία μας θα μεταμορφωθεί, και τά προβλήματα θα αντιμετωπιστούν.
Είναι αλήθεια πως τα εφετινά Χριστούγεννα ήλθαν μέσα σε ένα κόσμο ταραγμένο, “συγκύπτοντα” κάτω από το βάρος μιας τρομερής οικονομικής κρίσης, απεγνωσμένο μπροστά στο φάσμα της εφιαλτικής λαίλαπας μιας παγκόσμιας αναστατώσεως και ανασφάλειας, γεύση της οποίας πήραμε πρόσφατα, όταν παρακολουθήσαμε, ανίκανοι για κάθε αντίδραση και με απέραντη οδύνη, την ποικιλότροπη καταστροφή της πολύπαθης πατρίδας μας. Τα οικονομικά συστήματα του κόσμου τούτου, συστήματα τύπου Βαβέλ, οικοδομημένα στον εγωισμό και στην αλαζονεία, καταρρέουν σαν χάρτινοι πύργοι. Η ανέχεια απειλεί καθημερινά πλήθος ανθρώπων. Σε ένα κόσμο που δεν έχει θέση για τον Χριστό, τα έκτακτα προβλήματα δεν είναι πια έκτακτα άλλα κάθε στιγμή αναμενόμενα.
Παρόλα αυτά, ας μην απελπισθούμε, ας μην απογοητευθούμε. Ο Χριστός ενανθρώπησε και είναι κοντά μας τώρα και πάντοτε και έως της συντελείας του αιώνος μέσα από την Εκκλησία Του. Αν Τον πλησιάσουμε, θα μας αγκαλιάσει, αν Του ζητήσουμε θα μας δώσει, αν Του μιλήσουμε θα μας ακούσει, αν Τον εμπιστευθούμε δεν θα μας προδώσει. Όλα αυτά τα κάνει μέσα από την Εκκλησία Του, που κι αν τραυματίζεται από τα λάθη των τέκνων Της, δεν πεθαίνει, γιατί είναι Σώμα μιας αθάνατης Κεφαλής. Η προσφορά Της προς τον βασανιζόμενο κόσμο, προσφορά αγάπης και φιλανθρωπίας, δεν είναι για τη δόξα των λειτουργών Της, αλλά για την τήρηση της εντολής της αγάπης του Θείου Ιδρυτού Της.
Αυτή η Αγάπη, η Θεία και Ενυπόστατη Αγάπη, γεννιέται σήμερα, ο Κύριος Ιησούς Χριστός. Μαζί Του αν μείνουμε ενωμένοι, θα γεμίσουμε κι εμείς από την αγάπη αυτή, πού ήλθε στον κόσμο για να προσφέρεται και να περισσεύει. Τότε, και χωρίς να το επιδιώκουμε, θα την σκορπίζουμε και σε κάθε συνάνθρωπο, πού με διάφορους τρόπους έχει την ανάγκη μας: ο θλιμμένος για να παρηγορηθεί, ο ηλικιωμένος για να στηριχθεί, ο νέος για να διδαχθεί και να παιδαγωγηθεί.
Χριστούγεννα σήμερα αδελφοί μου...Όσοι βρισκόμαστε μέσα στους Ναούς του Θεού και συμμετέχουμε στη Θεία Λειτουργία, ομολογούμε με τον τρόπο αυτό πως δεν μείναμε αδιάφοροι όπως οι πρεσβύτεροι των Ιουδαίων, οι κάτοικοι της Βηθλεέμ· αλλά ότι προσήλθαμε με την απλότητα των ποιμένων, με το δέος των μάγων, για να μαρτυρήσουμε τον πόθο της ψυχής μας: να δούμε “πού εγεννήθη ο Χριστός” και να καταθέσουμε στα πόδια Του σαν δώρα πολύτιμα, την προσκύνηση της καρδιάς μας, την αγάπη και την αφοσίωση μας.
Ευχή μου ολοκάρδιος είναι να διατηρήσουμε την στάση μας αυτή, που είναι στάση ζωής, απέναντι στον αεί γεννώμενο και πάντοτε παρόντα Σαρκωθέντα Κύριο, μέσα στην φάτνη της ψυχής μας, και να αντλούμε από Κείνον την δική Του αγάπη και την δική Του ειρήνη, μαζί με την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο!
Μετά πατρικών εορτίων ευχών και της εν Κυρίω αγάπης,

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ