Με το παράσημο «Σκεντέρμπεη» (Skanderbeg) τιμήθηκε ο Αρχιεπίσκοπος Τιράνων και πάσης Αλβανίας Αναστάσιος και άλλοι τρεις πνευματικοί ηγέτες της Αλβανίας, από τον πρόεδρο της χώρας, Μπαμίρ Τόπι, «για την πολύτιμη συμβολή τους και τη δραστηριότητά τους στην ενδυνάμωση της πνευματικής πίστης και την περαιτέρω ενίσχυση και εμπλουτισμό της θρησκευτικής αρμονίας και συνύπαρξης του αλβανικού λαού».
Παρουσία πολιτικών προσωπικοτήτων, ξένων διπλωματών, ο Αλβανός πρόεδρος εξήρε το ρόλο των τεσσάρων πνευματικών ηγετών (του αρχιεπισκόπου Αναστάσιου, του επικεφαλής της μουσουλμανικής κοινότητας Σελίμ Μούτσα, του Καθολικού Αρχιεπισκόπου Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας, Ροκ Μιρντίτα και του επικεφαλής των Μπεκτασήδων Ντέντε Ρεσάτ Νάρντχι) και σημείωσε ότι "είναι υποχρέωση όλων μας να τροφοδοτήσουμε την αρμονία και τη συνύπαρξη".
Ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα Μακεδονία απάντησε, μεταξύ άλλων, στο τι έχει να πει η θρησκεία στον σύγχρονο άνθρωπο για την οικονομική κρίση:
«Η χριστιανική θρησκεία κατεξοχήν τονίζει την προσωπική και πνευματική αξία του κάθε φτωχού, και το χρέος της δικαιοσύνης και της αλληλεγγύης για την υπέρβαση της φτώχειας. Συγχρόνως καθορίζει τη λιτότητα και την αυτάρκεια ως μορφή ζωής, πράγμα που άμεσα συμβάλλει και στην ανακούφιση άλλων που έχουν ανάγκη. Διακηρύσσει, ως απόλυτη αρχή της πνευματικής ζωής, τη χωρίς κανένα σύνορο και όριο αγάπη. "Ο Θεός αγάπη εστί, και ο μένων εν τη αγάπη εν τω Θεώ μένει και ο Θεός εν αυτώ" (Α' Ιω. 4:16).
Δυστυχώς, σε πολλές περιπτώσεις οι κατά τεκμήριο χριστιανικοί λαοί, για ποικίλους λόγους και με διάφορα προσχήματα, έχουν απομακρυνθεί από τις αρχές που θέσπισε ο Χριστός. Όπως χαρακτηριστικά επεσήμανε ο Ν. Μπερντιάγιεφ, "η κρίση στον χριστιανισμό περνάει πρώτα από όλα στην κοινωνική διάσταση που συνθέτει το κεντρικό πρόβλημα της εποχής μας... Οι χριστιανοί δεν βίωσαν άμεσα τη δικαιοσύνη στην κοινωνική ζωή... Κατάφεραν να κάνουν τον χριστιανισμό αστικό. Και σήμερα είμαστε μάρτυρες μιας αδυσώπητης κρίσεως πάνω σε αυτόν τον αστικοποιημένο χριστιανισμό, σε αυτήν την προσαρμογή στα ανθρώπινα συμφέροντα".
Προσωπικά πιστεύω ότι όλοι έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε κάτι περισσότερο από ό,τι έχουμε κάνει μέχρι σήμερα για την αντιμετώπιση της φτώχειας, αρχίζοντας από τον άμεσο κύκλο του γνωστού μας περιβάλλοντος, της πόλεως, της χώρας μας και επεκτείνοντας την εμβέλεια του νου και της καρδιάς μας για την ανακούφιση της φτώχειας όπου Γης».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου