Μέσα στὴ χαρὰ τῆς μεγάλης ἑορτῆς τοῦ Πάσχα καὶ τὴν ἀπόλαυση τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν οἱ χριστιανοὶ ξεχνοῦν ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι ἡ ζωή, τὸ φῶς καὶ ἡ σωτηρία τους. Δὲν στοχάζονται τὰ γεγονότα καὶ δὲν ἀντλοῦν τὰ χρήσιμα διδάγματα, ποὺ ἀπορρέουν ἀπὸ αὐτά. Κυριαρχεῖ μόνο ἡ εὐχὴ "Χρόνια πολλὰ" καὶ τίποτα περισσότερο.
Ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης λέει ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι ὁ δημιουργὸς τοῦ κόσμου. "Πάντα δι᾽ αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ χωρὶς αὐτοῦ ἐγένετο οὐδέ ἕν ὅ γέγονεν. Ἐν αὐτῷ ζωὴ ἦν, καὶ ἡ ζωὴ ἦν τὸ φῶς τῶν ἀνθρώπων. Καὶ τὸ φῶς ἐν τῇ σκοτίᾳ φαίνει, καὶ ἡ σκοτία αὐτὸ οὐ κατέλαβεν"......
Ὁ Π. Ν. Τρεμπέλας ἑρμηνεύει τοὺς στίχους αὐτοὺς ὡς ἑξῆς: "Ὅλα τὰ δημιουργήματα ἔγιναν διὰ τῆς συνεργασίας του μὲ τὸν Πατέρα καὶ ἄνευ αὐτοῦ δὲν ἔγινεν οὔτε τὸ παραμικρὸν ἀπὸ ὅσα ἔχουν γίνει. Εἶχε μέσα του ζωήν, καὶ αὐτὸς ὡς πηγὴ τῆς ζωῆς ἐδημιούργησε καὶ συντηρεῖ κάθε ζωήν. Διὰ τοὺς λογικοὺς δὲ ἀνθρώπους ἦτο ἐξ ἀρχῆς καὶ τὸ πνευματικὸν καὶ ἠθικὸν φῶς, ποὺ φωτίζει τὸν νοῦ τους καὶ τοὺς ὁδηγεῖ εἰς τὴν ἀλήθειαν. Καὶ τὸ φῶς σκορπίζει τὴν λάμψιν του καὶ μεταξὺ τῶν σκοτισμένων ἀπὸ τὴν ἁμαρτίαν καὶ τὴν πλάνην ἀνθρώπων, διὰ νὰ φωτίσῃ καὶ αὐτούς, ἀλλ᾽ οἱ σκοτισμένοι αὐτοὶ ἄνθρωποι δὲν τὸ ἀντελήφθησαν καὶ δὲν τὸ ἐνεκολπώθηκαν, ἀλλὰ καὶ δὲν ἠμπόρεσαν νὰ τὸ ἐξουδετερώσουν καὶ νὰ τὸ κατανικήσουν".
Ὁ Χριστὸς μᾶς φωτίζει μὲ πολλοὺς τρόπους. Εἶναι ἡ συνείδηση, ποὺ μᾶς δίνει τὴ δυνατότητα νὰ διακρίνουμε τὸ καλὸ ἀπὸ τὸ κακό, εἶναι ὁ νοῦς μὲ τὸν ὁποῖο ξεχωρίζουμε τὸν Κτίστη ἀπὸ τὰ κτίσματα, εἶναι τὰ χαρίσματα, ποὺ ἔχουμε μέσα μας, τὰ ὁποῖα μᾶς ὁδηγοῦν σὲ ἀνώτερη πνευματικὴ κατάσταση, εἶναι ἡ ἀνάγνωση τῶν Γραφῶν, ἀλλὰ καὶ ἡ μετοχὴ στὸ μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας. Πολλοί, λοιπόν, εἶναι οἱ τρόποι γιὰ νὰ δεχτοῦμε τὸφῶς τοῦ Χριστοῦ. Ἀπόφαση χρειάζεται καὶ σταθερότητα γιὰ νὰ γίνει ἡ ζωή μας φωτεινή, ἀλλὰ καὶ καθοδηγητικὴ στοὺς ἄλλους, ποὺ ψάχνουν τὸ φῶς σὲ σκοτεινοὺς χώρους.
Ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης λέει ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι ὁ δημιουργὸς τοῦ κόσμου. "Πάντα δι᾽ αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ χωρὶς αὐτοῦ ἐγένετο οὐδέ ἕν ὅ γέγονεν. Ἐν αὐτῷ ζωὴ ἦν, καὶ ἡ ζωὴ ἦν τὸ φῶς τῶν ἀνθρώπων. Καὶ τὸ φῶς ἐν τῇ σκοτίᾳ φαίνει, καὶ ἡ σκοτία αὐτὸ οὐ κατέλαβεν"......
Ὁ Π. Ν. Τρεμπέλας ἑρμηνεύει τοὺς στίχους αὐτοὺς ὡς ἑξῆς: "Ὅλα τὰ δημιουργήματα ἔγιναν διὰ τῆς συνεργασίας του μὲ τὸν Πατέρα καὶ ἄνευ αὐτοῦ δὲν ἔγινεν οὔτε τὸ παραμικρὸν ἀπὸ ὅσα ἔχουν γίνει. Εἶχε μέσα του ζωήν, καὶ αὐτὸς ὡς πηγὴ τῆς ζωῆς ἐδημιούργησε καὶ συντηρεῖ κάθε ζωήν. Διὰ τοὺς λογικοὺς δὲ ἀνθρώπους ἦτο ἐξ ἀρχῆς καὶ τὸ πνευματικὸν καὶ ἠθικὸν φῶς, ποὺ φωτίζει τὸν νοῦ τους καὶ τοὺς ὁδηγεῖ εἰς τὴν ἀλήθειαν. Καὶ τὸ φῶς σκορπίζει τὴν λάμψιν του καὶ μεταξὺ τῶν σκοτισμένων ἀπὸ τὴν ἁμαρτίαν καὶ τὴν πλάνην ἀνθρώπων, διὰ νὰ φωτίσῃ καὶ αὐτούς, ἀλλ᾽ οἱ σκοτισμένοι αὐτοὶ ἄνθρωποι δὲν τὸ ἀντελήφθησαν καὶ δὲν τὸ ἐνεκολπώθηκαν, ἀλλὰ καὶ δὲν ἠμπόρεσαν νὰ τὸ ἐξουδετερώσουν καὶ νὰ τὸ κατανικήσουν".
Ὁ Χριστὸς μᾶς φωτίζει μὲ πολλοὺς τρόπους. Εἶναι ἡ συνείδηση, ποὺ μᾶς δίνει τὴ δυνατότητα νὰ διακρίνουμε τὸ καλὸ ἀπὸ τὸ κακό, εἶναι ὁ νοῦς μὲ τὸν ὁποῖο ξεχωρίζουμε τὸν Κτίστη ἀπὸ τὰ κτίσματα, εἶναι τὰ χαρίσματα, ποὺ ἔχουμε μέσα μας, τὰ ὁποῖα μᾶς ὁδηγοῦν σὲ ἀνώτερη πνευματικὴ κατάσταση, εἶναι ἡ ἀνάγνωση τῶν Γραφῶν, ἀλλὰ καὶ ἡ μετοχὴ στὸ μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας. Πολλοί, λοιπόν, εἶναι οἱ τρόποι γιὰ νὰ δεχτοῦμε τὸφῶς τοῦ Χριστοῦ. Ἀπόφαση χρειάζεται καὶ σταθερότητα γιὰ νὰ γίνει ἡ ζωή μας φωτεινή, ἀλλὰ καὶ καθοδηγητικὴ στοὺς ἄλλους, ποὺ ψάχνουν τὸ φῶς σὲ σκοτεινοὺς χώρους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου